WIE TROUWT DE WEDUWE?
La Vedova scaltra (Carlo Goldoni, 1748)
Korte inhoud
Venetië 1750. Rosaura, een aantrekkelijke jonge weduwe, wil weer trouwen. Haar vele jaren oudere echtgenoot heeft haar bepaald niet onbemiddeld achtergelaten. Een aantal mannen van stand dingt om Rosaura’s hand. En ze zijn van verschillende nationaliteiten: een Franse Monsieur, een Engelse Lord, een Italiaanse Graaf en een Spaanse Don. Om het hardst trachten ze Rosaura voor zich te winnen, waarbij ze ook gebruik maken van de diensten van Arlecchino, hetgeen tot komische verwikkelingen leidt.
Rosaura weet niet wie ze zal kiezen en verzint daarom een list om de heren op de proef te stellen. Ze maskert zich en doet zich aan elk van de aanbidders voor als een jonge vrouw die afkomstig is uit het hetzelfde land als hijzelf. Slechts één van hen doorstaat de proef op de wijze die Rosaura wenst en aan hem schenkt zij dan ook haar hand.
EERSTE BEDRIJF
Scène 1 Het terras van een hotelletje
(Nacht, drank, muziek. Runebif, Lebleu, Don Alvaro en de graaf zitten aan tafel en zingen een drinklied.)
LEBLEU : Venezia, Venezia, che bella città!
Si mangia, si beve, l’amore si fa!
La ville est charmante! On s’amuse bien!
Eviva! Qu’on chante! Qu’on boive le vin!
Santé!
DON ALVARO : Salud!
MILORD : Cheerio!
GRAAF : Cin cin!
ALLEN : Venezia, Venezia (etc.)
LEBLEU : Leve de drank! Leve de cuisine! Messieurs, à votre santé!
ALLEN : A votre santé!
GRAAF : Amici, dit was een godenmaal, alle eer aan onze kok!
LEBLEU : D’accord, d’accord.
Het kon er door. Ik heb gegeten met appétit, maar toch…
Jullie Italianen missen het ‘je dat’ van de Franse smaak.
GRAAF : Scusi, monsieur Lebleu, maar de meeste koks hier in Venetië zijn Frans!
LEBLEU : Ik weet, ik weet! Maar als die verdwalen in Italië, dan onderweg, en route, zij raken kwijt de kunsten de kleine kneepjes zij raken zoek. Ah, messieurs, messieurs, Paris! La cuisine française, dat is geen eten, dat is fijnproeven!
MILORD : Jullie French, jullie zijn allemaal dezelfde. Paris here, Paris there. Paris overall…I’m British, maar opsnijden over London, never!
DON ALVARO : Ik moet lachen, senores, als ik oe zo hoor palaberen over Londres of Paris. Die koningin der aarde, el centro del mundo, dat is Madrid!
GRAAF : Weet u wat wij Italianen zeggen, signori? Met je hart vol geluk en je zakken vol geld voel je je op de hele wereld thuis!
LEBLEU : Bravo, monsieur le Comte, bravo! Dat is taal naar mijn hart.
Leve de geluk, leve de plaisir. Et vivent les femmes. Wat ons nog mankeert na zo’n diner, dat is een lief troetelvrouwtje, zo’n hupsedingetje, om te maken de hof. A propos, wat vond u van die mooie weduwe op de bal? Was zij niet adorable?
MILORD : A lady van top tot teen.
DON ALVARO : Majestueus, heel majestueus!
LEBLEU : Zij heeft de allure van een echte Parisienne.
GRAAF : Signora Rosaura is inderdaad een buitengewone vrouw. Door iedereen geacht en gerespecteerd. (terzijde) En door mij vurig bemind.
LEBLEU : Wij drinken op madame Rosaura! Vive madame!
ALLEN : Vive Rosaura!
(Zij zingen een loflied op Rosaura.)
LEBLEU : Rosaura, Rosaura, la reine du bal!
Wij drinken, wij zingen! Het is carnaval!
En wij met z’n vieren, verrukk’lijke vrouw,
Wij zweren jou hier onze eeuwige trouw!
Santé!
DON ALVARO : Salud!
MILORD : Cheerio!
GRAAF : Cin cin!
ALLEN : Rosaura, Rosaura! (etc.)