De school was een houten noodgebouw, bestaande uit 4 later 8 klassen en werd ieder jaar uitgebreid met meerdere klassen. Er waren weinig leerlingen maar ook weinig leraren. De meeste leraren waren van de oude stempel, maar Frans Roth sprong eruit, ten eerste omdat hij nog jong was, en ten tweede omdat hij met ons omging met humor, maar vooral ook met respect. Hij herkende direct in iedere leerling zijn of haar kwaliteiten, en daardoor kreeg hij van de leerlingen ook weer veel waardering terug. Niemand vond zijn lessen saai, zoals al door anderen ook opgemerkt, hij draaide LP’s met Franse chansons, wat in die tijd een welkome afleiding was van de traditionele manier van lesgeven.
Amsterdam Noord werd in die tijd gezien als een achtergebleven gebied, bewoond door arbeiders van o.a. de NDSM, ADM. Veel leerlingen waren dan ook kinderen van deze arbeiders. Door sommige leraren werd er op deze leerlingen neergekeken, wat te merken was tijdens hun lessen. Ik herinner me zelfs dat een leraar, zelf woonachtig in Den Haag, ons tijdens de les uitschold voor schorem…… Dat mondde toen niet uit in amok, dat zou tegenwoordig niet meer kunnen zo’n uitspraak.
Bij Frans was hier uiteraard geen sprake van, hij steunde diverse initiatieven, was bijvoorbeeld elke vrijdagavond aanwezig tijdens de danslessen die werden gegeven door ouders van een leerlinge die een dansschool hadden. Bij sportwedstrijden was hij ook altijd aanwezig, en zoals bekend begon hij al heel snel met het selecteren van talentvolle leerlingen om toneeluitvoeringen te geven. Ook was hij de initiatiefnemer van een zgn. “Franse Week” (1965). Door de hele school stonden in de gangen kraampjes met Franse producten, er werd een modeshow gelopen, Franse films gedraaid in diverse lokalen, muziek gemaakt.
De Franse taal is dan ook mijn favoriete taal geworden en gebleven. Nadat ik de school verlaten had heb ik nog enkele jaren Franse lessen gevolgd aan de Alliance Française. En toen ik voor mijn beroep nog beter Frans moest kunnen spreken, heb ik Frans Roth gevraagd of hij mij enkele conversatielessen wilde geven. Dat vond hij direct heel leuk en ik ben dan ook diverse keren bij hem thuis geweest.
Kortom, in de latere jaren van mijn leven heb ik zowel op professioneel gebied als tijdens vakanties profijt gehad van zijn lessen. En zelfs nu, ik woon inmiddels een jaar in Frankrijk, ben ik nog steeds dankbaar dat Frans mij zo’n stevige basis heeft bijgebracht in de jaren dat ik van hem les heb gehad.
Marianne Claus – van der Made
Bracieux, Frankrijk
Juli 2018